Wokół widać tylko zakneblowaną przestrzeń
może dziwne, czy zniknie, nie - póki nie chcę
nie mogę, to jakbym miał złapać w ręce powietrze
zaczerpnąć je i żyć z tylko tym jednym oddechem
wypluwam, jak zawsze, bezsens przecież to błędne koło
ile oddechów do śmierci nawet Tales by tego nie pojął
ze świeczką szukaj takich, którzy nie patrzyli w przyszłość
teraz świeczki dajesz takim, by nie zaginęli w czyśćcu
zabłąkane dusze, choć za życia także martwi ludzie
przeszywani wzrokiem, bo nie mogli żyć swym życiem
obojętność na człowieka, mamy innych w dupie
karma wraca i dopiero wtedy to rozumiesz...
jesteś spłukany, grasz już ze śmiercią w ruletkę
osiem strzałów, ale wiesz, że tylko jeden da ci szczęście
wrak człowieka, chcesz mieć tą czarną perłę
przykładasz broń do skroni, koszmar zakończyłeś wreszcie