[tomakeo]

Wyruszyliśmy w kolejną wyprawę w podziemia Moczar Wielkiej Rzeki. Podróż tym razem była znacznie dłuższa niż wszystkie poprzednie, a to ze względu na niedyspozycję smoka Chrysoara - Kutino. Podobno biedaczysko pochorowało się po zjedzeniu owcy. Dziwna sprawa.
Podróż pieszo zajęłaby ze dwie doby, więc nie wchodziło to w ogóle w grę. Cierpliwie zatem czekaliśmy.
Gdy już Kutino doszedł do siebie, mogliśmy wejść na jego grzbiet. Szybko wzbił się w powietrze i przetransportował nas do Ariona opodal Moczar. Zamieniliśmy z jeźdźcem jeszcze kilka słów i ruszyliśmy w stronę pieczary.

-Czekaj! - wrzasnąłem, a echo tego krzyku jeszcze przez chwilę dudniło w jaskini
-Tak Leirenie? - zapytał cicho Azafaris
-To nie może być przecież koniec polowania! Ruszajmy dalej!
-Dobrze wiesz, że nie zostawię Cię na polu bitwy przyjacielu.
Wyczułem jednak w jego słowach lekki strach i niepewność. Nie wiem, co to powodowało, jednak wiedziałem, że tego dnia zdarzy się coś niedobrego. Przeczucie znowu mnie nie myliło i w pewnej chwili Azafaris padł na ziemię.



-O NIEEE! - krzyknąłem z całych sił - Tylko nie to!
Nie pamiętam wiele z tej chwili. Wiem jednak, że wpadłem w jakąś furię, dzięki której szybko uporałem się z Trójgłową Bestią, która powaliła mi przyjaciela.
Czułem ogromną siłę, a Bestia przed śmiercią musiała doświadczyć poważnych katuszy.



Azafaris szybko otrząsnął się z doznanego szoku i mogliśmy polować dalej. Po tym zdarzeniu postanowiliśmy trochę bardziej wzmóc w sobie czujność.



Tak oto dzień dobiegł końca. Jeszcze tylko skoczyć na małe co nieco w karczmie i udać się na zasłużony spoczynek. Kto wie co przyniesie kolejny dzień? Już nie mogę się doczekać.