Siedziałem w karczmie długi czas, w głowie od opowieści starego pijaczyny zrodził się mętlik. Opowiadał mi o starej wiedźmie Brunhildzie, którą podobno ochronił kiedyś sam Namiestnik przed bandą zbirów i przemytników kryjących się na wyżynach Neolithu.
Wiedźma w podzięce odeszła od szabatu i ukrywa się gdzieś w wielkich lasach królestwa. Opowiedziała jednak tragiczną historię jej babki, która bardzo chciała posiąść wiedzę jak panować nad Drzewcami, Entami i Haubakami. Znalazła gdzieś starą księgę czarów jednak należała ona do pewnego Licza. Wiadomo to co służy Liczowi nie służy człowiekowi. Był tam pewien zapis o posiadaniu nadludzkich umiejętności kontrolowania natury.
"Soki Drzewca, liście Enta kwas Haubaka będzie draka ! Zalej wodą, wypij prędko niech wrogowie szybko klękną ! "
Babka Brunhildy przyrządziła ten wywar zgodnie z zapisem w księdze. Następnego dnia wyglądała ohydnie cała w liściach , trawach a zamiast serca miała korzeń. Przerażona tym co zrobiła, uciekła z królestwa podobno można ją spotkać rozpaczającą gdzieś w lasach na wyżynach Ankardii.