[Obles]

Tygodnie mijały, nasi bohaterowie spędzali czas na różnych konkursach, zabawach i odkrywaniu dziwacznych rzeczy w tym nowym świecie. Ciekawostką jest, że wiele rzeczy strasznie dziwnie się nazywało, jak by nie po naszemu! Co krok było widać nazwy różnorakie, których nikt nie rozumiał. Z dna na dzień jednak bogowie zmieniali to tłumacząc się, że gdy nadawali nazwy przedmiotową był niedzielny poranek.
Pewnego wieczora, gdy nasi waleczni rycerze wrócili z łowów wywiązała się pewna rozmowa, której rezultaty miały przejść do historii.
- Ah kto by pomyślał że tak ogromne miasto zdołały wybudować te kreatury - powiedział Shima odstawiając kufel od ust.
- I to tak głęboko pod ziemią! A my nie wierzyliśmy tym zakurzonym księgą i opowiadaniom stałych mieszkańców tej mieściny!
- Zgadzam się z tobą West w stu procentach, ale powiem wam coś w sekrecie. Dziś, gdy zwiedzałem tereny niedaleko tej ruiny za zachodzie słyszałem przeraźliwe wycie syki i chrząkanie. Jak myślicie co tam może być?
- Nic Sel'bo! Zdapwało Ci się! Za dhhużo wędrujesz po tych łąkach! Ciągle szukasz tych dziwracznych nazw wszelakich przedmir... przedmot... przedmiotów jasny gwint! - odpowiedział mu Ged, który po ósmym kuflu miodu najwyraźniej miał trudności z wymową - Heralder a Ty co myślisz?
- Co ja myślę to już moja sprawa, ale Alkoholik, no wiecie który? Na ryby poszedł przed chwilą, mówił, że widział ta kreaturę z całkiem bliska! Powiedział mi też, że dostęp do niej jest strasznie trudny i niebezpieczny!
- Ah, bzdety jutro o tym pogadamy! Idźmy już spać! Ciężki dzień za nami, te minotaury ładnie dały nam w kość, ale było warto prawda? Hah piękny skarb trzymali! - chrząknął Yarmeusz wyraźnie już podchmielony.
Jak powiedział Lord Yarmeusz tak też zrobili. Heralder jednak się nie mylił, Alkoholik mówił prawdę i już niedługo nasi odkrywcze przygód mieli spotkać oko w oko stwory jakie im się nie śniły w najczarniejszych koszmarach.