Spałem, gdy nagle z łóżka zwalił mnie okropny krzyk kobiety. Przez moment pomyślałem, że to może sen, lub efekt uboczny zażytych wczorajszym wieczorem proszków nasennych. Tak czy siak postanowiłem sprawdzić co się dzieje. Zszedłem na dół i oczom mym ukazał się widok płaczącej kobiety. To była Magda! Kucharz tak ją poganiał do pracy, że z nerwów i pośpiechu rozcięła sobie palec tasakiem.
Wróciłem do pokoju hotelowego z myślą, o kontynuowaniu snu, jednak zasnąć już nie mogłem. Postanowiłem więc, że nie będę marnował czasu, leżąc bezczynnie i patrząc się w sufit i wybrałem się zapolować. Czynsz za wynajmowanie pokoju powoli dobiega końca, więc polowanie nie dość, że przyniesie mi trochę doświadczenia, to umożliwi opłacenie pokoju na kolejnych kilka dni. Popłynąwszy na Anan, udałem się na cmentarz, na którym spędziłem trochę czasu.
Po skończonym polowaniu, sprawdziłem zawartość plecaka, w celu oszacowania zarobku. Tak! To właśnie o to mi chodziło!
Życie codzienne na Archipelagu, to nie tylko sen i zdobywanie doświadczenia. To także codzienna pomoc mieszkańcom oraz ciężka praca. Dzisiaj zdeklarowałem się pomóc Młynarzowi Januszowi, który poprosił mnie o chociaż częściowe zapełnienie magazynów zbożem. Ruszyłem więc do pracy.
Wyczerpany polowaniem oraz pracą, udałem się na spoczynek do mojego pokoju hotelowego. Czym zaskoczy mnie jutrzejszy dzień? Zobaczymy!
Jeszcze tylko 2 tabletki nasenne i mogę zas.. s... zzZZzzZ.