|
Zdjęcie Tygodnia #7 - "Poznawanie innych kultur"
Tydzień wyzwań Sonii i czas zaimponowania Bóstwom dobiegł końca, a zatem jest to odpowiednia chwila aby nagrodzić najlepsze prace! Miejsce 1 Zdobył Gerwalt z Lyrii! Choć ewidentnie nie zaimponował on Sonii, to jego walka z czerwiem królewskim wzbudziła zaciekawienie Bogów. Mówi się, że część osób doceniana jest dopiero po śmierci, cóż... Sonia z pewnością go nie doceni, ale Bogowie przeciwnie. W dowód uznania wręczają mu puchar, 14 dni statusu szlacheckiego i piękny, unikatowy szalik, który w drobnym stopniu uchroni go przed chłodem i wilgocią, a raczej uchroniłby, bo przecież śmiałek już umarł. Mamy nadzieję, że w zaświatach odnajdzie pociechę w tych darach! Ukryty tekst: Miejsce 2 Zajmuje Alucard, który rzucił Sonii do stóp pokonanego przez siebie czerwonego smoka! To dopiero wyczyn! Porzekadło "rzucę ci cały świat do stóp" ewidentnie przygasa, gdy w buty wsiąka krew olbrzymiego, rozpalonego i rzuconego do nóg monstrum, które przeniesione zostało na plecach. Oby tylko Alucard nie nabawił się z tego powodu jakiejś choroby kręgosłupa. Tak czy inaczej mamy nadzieję, że 7 dni statusu szlacheckiego wynagrodzi mu te trudy! Ukryty tekst: Zainteresowanie Bogów wzbudził jeszcze śmiałek Daarko, który wręczył Sonii nietypowy naszyjnik! Sonia zniewagę przyjęła godnie, ale nie pozostała dłużna, uszczuplając go toporem o niewielki kawałek skóry. Co zostało ucięte, to nie odrośnie, ale mimo wszystko Bogowie czuwają nad powrotem tego bohatera do zdrowia! A w tym tygodniu... Czego pragną? Czym się szczycą? Czego sobie Bóstwa życzą? Przygody! Eksploracja! Tak, nadszedł czas na przemierzanie najdalszych zakątków Altaronu i obcowanie z innymi kulturami, wszakże nie tylko ludzie zamieszkują tę kolorową krainę! Udokumentujcie swoje obcowanie z inną rasą, dodając do tego ciekawy opis. Zwycięzca otrzyma puchar, 14 dni statusu szlacheckiego oraz unikatowy, niemożliwy do zdobycia przedmiot niespodziankę! Natomiast osoba, która zajmie drugie miejsce otrzyma 7 dni statusu szlacheckiego. REGULAMIN
|
https://i.imgur.com/YQH2ksx.png Być może młotek od Nikoli zamienię na dubeltówkę! |
https://i.imgur.com/But87ta.png?2
Po starcie Wojny z Gildia "Dead ots" nie mialem innego wyboru i musialem sie schowac na pare dni aby zebrac sily do walki. Udalo mi sie znalesc schronienie u Minotaurow, lecz musialem zakrywac swoj wyglad bo te bycze mordy uwazaja ze to niby JA jestem szkaradny, a nie oni. No ale nic nie poradze, jakos przezyc trzeba. |
Dziennik podróżniczy Enhydry Lutris
Dzień 11 Czyżby ta kopalnia była opuszczona? Nie spotkałam nikogo przy wejściu, no może oprócz węża, który próbował mnie ukąsić! To życie podróżnika jest pełne niebezpieczeństw, ale czy to nie jest najpiękniejsze w tym wszystkim? No nic, wąż niestety odszedł do lepszego świata, ja ruszam dalej... Co moje oczy widzą! Jednak kopalnia nie jest opuszczona. Ale co? Zaraz! Wszyscy wiemy, że w tych okolicach żyje wiele ras, ale by żyły razem? Koło siebie? Póki co chyba mnie nie zauważyli, jest dość ciemno... Nie wiem czy robię dobrze, ale ciekawość, ta cholerna ciekawość. Jak to możliwe, że tutaj, w tym miejscu tyle ras współżyje w pokoju? NA RANY DUGIONA! Gdy tylko mnie zobaczyli rzucili się na mnie, wszyscy jak stali. Nie zdążyłam wydusić słowa, ledwo udało mi się uciec! Nie są gościnni, musiałam opuścić to miejsce. http://images.tinypic.pl/i/00944/9c79vpqm4bkq.png |
Zwiedzając świat trafiłem do odległej krainy zwanej Ankardią. Mieszkańcy opowiedzieli mi o tajemniczej kopalni, z której słychać dziwne hałasy, i żaden ze śmiałków którzy tam poszli, nie wrócił.
Nie zrażony ich słowami postanowiłem to zbadać. Przedzierając się przez mroczne tunele, trafiłem do przedziwnego miejsca. Było ono zamieszkałe przez przedstawicieli chyba wszystkich znanych mi ras. Co ciekawe wszyscy żyli w zgodzie i przyjaźni. Po wymianie uprzejmości poszliśmy wszyscy na największą atrakcję tego miejsca, kolejkę górską, a w zasadzie to kopalnianą, ale kto by się tam przejmował nazwą. Zabawa była przednia, śmiechom i krzykom nie było końca (stąd te dziwne dźwięki słyszane na powierzchni, zniekształcone przez tunele brzmiały naprawdę groźnie). W międzyczasie dowiedziałem się, że nikt stąd nie wrócił, ponieważ tak im się spodobało to miejsce że postanowili zostać na zawsze. Pomimo wspaniałej zabawy moja żyłka podróżnika i odkrywcy zwyciężyła i postanowiłem ruszyć w dalszą drogę, jednocześnie ulegając prośbom mieszkańców kopalni o nieinformowaniu nikogo o tym co tu widziałem, dzięki temu kopalnia nadal będzie kojarzona z tajemniczym i strasznym miejscem. http://i68.tinypic.com/15vx4x.jpg |
|
http://i66.tinypic.com/nfii2r.png
Podczas mojej wędrówki natknąłem się na kopalnię krasnoludów. Wiele o nich słyszałem na archipelagu, lecz nigdy nie miałem z nimi do czynienia. Głównie ludzie mówili o ich wspaniałych wynalazkach... oraz mocnej głowie do alkoholu. No cóż... Sam musiałem się przekonać jak to jest w praktyce. Zaszedłem do znajdującej się w obozie karczmy, żeby spróbować lokalnych trunków. Przy okazji dosiadł się do mnie jeden z krasnoludów. Miał na imię Ivan. Zapytał się czy nie chcę założyć się z nim kto wypije więcej. Bez żadnego namysłu zgodziłem się! O dziwo ichże piwo różniło się i to poważnie od piwa jakie piłem w Neolith bądź na Archipelagu. Miało ciemną barwę i można było wyczuć poważną nutkę goryczy w jego smaku. Ciężko powiedzieć dzięki czemu zawdzięczało taki a nie inny smak. W każdym razie po 2 piwach nie byłem już w stanie wystać na nogach... wypiwszy 3 piwo poczułem zawrót głowy i obudziłem się następnego dnia w szopie. Kac który męczył moją osobę przez następny dzień był nie do opisania. Cóż... jeżeli mogę komuś coś doradzić na przyszłość, to tylko to żebyście nie stawali w szranki z krasnoludami, no przynajmniej jeżeli chodzi o sprawy alkoholowe. |
| Czasy w strefie GMT +1. Teraz jest 14:55. |
Powered by vBulletin Version 3.8.4
Copyright 2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Tłumaczenie: vBHELP.pl - Polski Support vBulletin