dzik2
01-03-18, 18:18
Porównajmy parę oczywistych faktów:
W Altaronie jest 12 kombinacji klas i podprofesji które trzeba zbalansować, podczas gdy w Tibii tylko 4 profesje.
W Altaronie widać wyraźnie zamysł stworzenia świata bardzo rozległego, rozbudowanego i jednocześnie spójnego, coś jak uniwersum Warcrafta lub Wiedźmina, a w Tibii tak naprawdę fabuła i świat nie mają jakiegoś wielkiego rozmachu i są raczej zlepkiem niezwiązanych ze sobą historii, które mają robić tylko za tło.
W Altaronie mapa powinna być w zamyśle twórców przynajmniej tak wielka jak w Tibii, a najlepiej dwa razy większa.
Można tutaj wymienić jeszcze wiele takich przykładów.
W mojej opinii to jest właśnie największy problem. Tak naprawdę zaledwie garstka wolontariuszy, ze skromnym funduszem rzuca wyzwanie firmie z historią, z wielkimi środkami, zatrudniającej profesjonalistów i stara się dostarczyć graczom lepszą grę. To jak porwać się z motyką na słońce! Zakładając zbyt duży ciężar na barki łatwo stracić panowanie nad sytuacją. Sprawy wymykają się spod kontroli. Porażka jest nieunikniona.
Mogłoby się wydawać że sprawa jest już przesądzona, ale moim zdaniem można uratować sytuację. Jednak potrzeba dużych wyrzeczeń, zmiany sposobu myślenia ale co najważniejsze odrzucenia tego ciężaru którego i tak nie sposób udźwignąć i skupieniu się na malutkim skrawku który pozostał poza nim...
Na Archipelagu Licor. Ale jakto pszecież to jest samouczek i miejsce niektórch ułomów co nie wiedzom że na dziesiontym levelu sie pisze do oracla hi mainland yes hehe Mam taki swój subiektywny i bardzo kontrowersyjny pomysł który zapewne większości z was nie mieści się w głowach...mianowicie, pomysł polega na tym aby usunąć główny kontynent zapomnieć o nim i ograniczyć Altaron tylko do Archipelagu Licor. Oto moje argumenty, oczywiście bardzo subiektywne:
Wyspiarze to solidny materiał żeby stworzyć społeczność graczy. Z wielu powodów. Rozumieją że więcej nie zawsze musi oznaczać lepiej. Nie są zainteresowani pościgiem za poziomami i innymi cyferkami za wszelką cenę. Potrafią cieszyć się z małych rzeczy. No i mają wyobraźnię, w końcu inaczej ciężko byłoby wytrzymać na takiej "nudnej" wyspie.
Archipelag Licor, a już szczególnie wyspa Lewana mają niesamowity i wciągający klimat, to chyba najbardziej klimatyczne miejsce w całym Altaronie. Naprawdę dobrze zaprojektowany obszar.
Nakład pracy jaki administracja musiałaby włożyć w rozwój gry byłby po stokroć niższy. Weźmy taki przykład: Żeby przyciągnąć uwagę graczy z głównego kontynentu potrzeba zapowiedzi wielkiej aktualizacji, najlepiej wprowadzającej mnóstwo nowych terenów, przedmiotów i potworów, ale też czarów, run, mechanik i zadań. Natomiast dla graczy z wysp w pełni satysfakcjonująca byłaby zapowiedź aktualizacji która za pół roku doda parę szkieletów na mapie, poszerzy trochę obóz rozbójników albo doda jakieś skromne zadanie. Albo inny przykład: Kwestia balansu który na głównym kontynencie wymaga uwzględnienia 12 kombinacji profesji i miliona innych zmiennych,a na Archipelagu Licor sprowadza się do tego żeby bronie jednoręczne nie zadawały zbyt dużo obrażeń w stosunku do dwuręcznych. Wszystko staje się proste.
A gdy wszystko staje się proste dużo łatwiej o szersze spojrzenie, a wtedy nietrudno o genialne pomysły które mogą wiele zdziałać i nawet najgorszy projekt wyciągnąć z bagna.
W Altaronie jest 12 kombinacji klas i podprofesji które trzeba zbalansować, podczas gdy w Tibii tylko 4 profesje.
W Altaronie widać wyraźnie zamysł stworzenia świata bardzo rozległego, rozbudowanego i jednocześnie spójnego, coś jak uniwersum Warcrafta lub Wiedźmina, a w Tibii tak naprawdę fabuła i świat nie mają jakiegoś wielkiego rozmachu i są raczej zlepkiem niezwiązanych ze sobą historii, które mają robić tylko za tło.
W Altaronie mapa powinna być w zamyśle twórców przynajmniej tak wielka jak w Tibii, a najlepiej dwa razy większa.
Można tutaj wymienić jeszcze wiele takich przykładów.
W mojej opinii to jest właśnie największy problem. Tak naprawdę zaledwie garstka wolontariuszy, ze skromnym funduszem rzuca wyzwanie firmie z historią, z wielkimi środkami, zatrudniającej profesjonalistów i stara się dostarczyć graczom lepszą grę. To jak porwać się z motyką na słońce! Zakładając zbyt duży ciężar na barki łatwo stracić panowanie nad sytuacją. Sprawy wymykają się spod kontroli. Porażka jest nieunikniona.
Mogłoby się wydawać że sprawa jest już przesądzona, ale moim zdaniem można uratować sytuację. Jednak potrzeba dużych wyrzeczeń, zmiany sposobu myślenia ale co najważniejsze odrzucenia tego ciężaru którego i tak nie sposób udźwignąć i skupieniu się na malutkim skrawku który pozostał poza nim...
Na Archipelagu Licor. Ale jakto pszecież to jest samouczek i miejsce niektórch ułomów co nie wiedzom że na dziesiontym levelu sie pisze do oracla hi mainland yes hehe Mam taki swój subiektywny i bardzo kontrowersyjny pomysł który zapewne większości z was nie mieści się w głowach...mianowicie, pomysł polega na tym aby usunąć główny kontynent zapomnieć o nim i ograniczyć Altaron tylko do Archipelagu Licor. Oto moje argumenty, oczywiście bardzo subiektywne:
Wyspiarze to solidny materiał żeby stworzyć społeczność graczy. Z wielu powodów. Rozumieją że więcej nie zawsze musi oznaczać lepiej. Nie są zainteresowani pościgiem za poziomami i innymi cyferkami za wszelką cenę. Potrafią cieszyć się z małych rzeczy. No i mają wyobraźnię, w końcu inaczej ciężko byłoby wytrzymać na takiej "nudnej" wyspie.
Archipelag Licor, a już szczególnie wyspa Lewana mają niesamowity i wciągający klimat, to chyba najbardziej klimatyczne miejsce w całym Altaronie. Naprawdę dobrze zaprojektowany obszar.
Nakład pracy jaki administracja musiałaby włożyć w rozwój gry byłby po stokroć niższy. Weźmy taki przykład: Żeby przyciągnąć uwagę graczy z głównego kontynentu potrzeba zapowiedzi wielkiej aktualizacji, najlepiej wprowadzającej mnóstwo nowych terenów, przedmiotów i potworów, ale też czarów, run, mechanik i zadań. Natomiast dla graczy z wysp w pełni satysfakcjonująca byłaby zapowiedź aktualizacji która za pół roku doda parę szkieletów na mapie, poszerzy trochę obóz rozbójników albo doda jakieś skromne zadanie. Albo inny przykład: Kwestia balansu który na głównym kontynencie wymaga uwzględnienia 12 kombinacji profesji i miliona innych zmiennych,a na Archipelagu Licor sprowadza się do tego żeby bronie jednoręczne nie zadawały zbyt dużo obrażeń w stosunku do dwuręcznych. Wszystko staje się proste.
A gdy wszystko staje się proste dużo łatwiej o szersze spojrzenie, a wtedy nietrudno o genialne pomysły które mogą wiele zdziałać i nawet najgorszy projekt wyciągnąć z bagna.